Zit pijn in je lijf of in je hoofd?

 

Wanneer ik zeg dat pijn in je hoofd zit (en dan heb ik het niet over hoofdpijn) dan word je misschien boos of in ieder geval geïrriteerd. Alsof ik ermee zeg dat je pijn niet echt is. Niets is minder waar. Je pijn is echt, maar het zit niet in je lijf.

 

Laat ik het je uitleggen.

 

 

Je ervaart bijvoorbeeld pijn op het moment dat er sprake is van weefselschade. Je snijdt je in je vinger, je breekt een been.. pijn. Wat gebeurt er precies?

De zenuwen op de plek van de weefselschade signaleren een probleem en geven dat door aan de hersenen. En dan komt het: de hersenen maken op basis van wat je ziet (bloed) en wat je eerder hebt meegemaakt én de situatie op dat moment een pijnsignaal.

 

Gek hè, wist je dat?

 

Ik geef je een voorbeeld: wanneer je een ongeluk krijgt met de auto en je kind zit achterin, dan haal je je kind eruit, óndanks dat je snijwonden hebt in je gezicht en een gebroken arm en gekneusde ribben. Je hersenen zetten die pijn even opzij omdat er iets belangrijkers is: je kind redden.

Zat je kind niet in de auto, dan bleef je huilend en piepend achter je stuur zitten totdat iemand je eruit zou halen. Toch?

 

Een ander voorbeeld: je loopt in het oerwoud en je voelt een krasje aan je been. Een takje denk je, je registreert het eigenlijk niet eens echt. Tien minuten later zak je in elkaar en blijkt dat je gebeten bent door een slang. Je wordt snel naar het ziekenhuis gebracht en je overleeft het maar net.

Twee jaar later loop je weer in het oerwoud. Je voelt weer een krasje aan je been en je gílt het uit van de pijn! Je hersenen hebben dit krasje gekoppeld aan de ervaring van toen en geven het signaal af dat je in levensgevaar bent want je bent gebeten door een slang. Nadat de plek bekeken is, blijkt het deze keer echt om een krasje van een tak te zijn, geen slang te bekennen…

 

Wat kun je hier nu mee?

 

Je kunt blijkbaar je hersenen beïnvloeden wat betreft de heftigheid van je pijn, maar hoe doe je dat? Het gaat niet van de één op de andere dag, dat geef ik toe. En je komt ook niet zomaar van je chronische pijn af. Maar de heftigheid kan wel minder worden.

 

Wil je weten hoe? Eén tip: blijf niet steeds bij je pijn stilstaan. Alles wat je aandacht geeft groeit, ook de pijn. Dus geef de pijn even aandacht (oké ik voel je, wat wil je me vertellen?) en wanneer je dat hebt gedaan ga je je focussen op iets anders. Iets waar je blij van wordt.

 

Meer weten of hiermee aan de slag? Neem gerust contact op!